STANDARDY OCHRONY MAŁOLETNICH

w Miejskim Centrum Medycznym Sp. z o. o. w Libiążu

Cel Standardów

§ 1

1. Niniejsze Standardy Ochrony Małoletnich (zwane dalej „Standardami”) mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa, szacunku i godności małoletnim Pacjentom Miejskiego Centrum Medycznego Sp. z o. o. w Libiążu (zwanej dalej „MCM”) oraz ochronę małoletnich pacjentów przed wszelkimi formami nadużyć fizycznych, seksualnych, emocjonalnych czy przybierających postać zaniedbania.

2. Celem niniejszych standardów jest również :

1. zapewnienie personelowi MCM niezbędnych informacji, aby umożliwić im wywiązanie się z obowiązków w zakresie dbałości o dobro dziecka i ochrony dzieci przed przemocą,

2. zapewnienie dzieciom i ich rodzicom lub opiekunom niezbędnych informacji na temat zasad obowiązujących w MCM w zakresie ochrony małoletnich oraz możliwości uzyskania wparcia w sytuacji podejrzenia, że dziecko doświadcza krzywdzenia.

Postanowienia ogólne

§ 2

1. Obowiązek przestrzegania Standardów spoczywa na każdym członku personelu oraz kierownictwu Miejskiego Centrum Medycznego Sp. z o. o. w Libiążu.

2. Za wdrożenie, monitorowanie przestrzegania, ocenę realizacji Standardów oraz inne zadania określone w Standardach odpowiedzialny jest kierownik podmiotu leczniczego, który powierza niniejsze zadania Koordynatorowi do spraw Przeciwdziałania Przemocy.

3. Każdy członek personelu MCM ma obowiązek zapoznania się ze standardami. Potwierdzeniem zapoznania się ze standardami jest złożenie własnoręcznego podpisu pod oświadczeniem o zapoznaniu się z dokumentem oraz zobowiązaniem do przestrzegania procedur.

Skróty i definicje

§ 3

Ilekroć w niniejszych standardach mowa jest o :

1. personelu lub członku personelu – rozumie się przez to osobę zatrudnioną w Miejskim Centrum Medycznym Sp. z o. o. w Libiążu na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej, wolontariusza, praktykanta, stażystę,

2. dziecku lub małoletnim – rozumie się przez to osobę do ukończenia 18 roku życia

3. opiekunie dziecka - rozumie się przez to osobę uprawnioną do działania w imieniu dziecka, (w szczególności rodzica lub opiekuna prawnego),

4. ochronie dziecka - rozumie się przez to działania podjęte w odpowiedzi na sygnały krzywdzenia dziecka,

5. krzywdzeniu dziecka - rozumie się przez to każde działanie, które ma szkodliwy wpływ na zdrowie, rozwój fizyczny lub psychospołeczny dziecka,

6. przemocy fizycznej - rozumie się przez to celowe fizyczne krzywdzenie dziecka; (wszelkie zachowania, w których użyta jest siła fizyczna i które mają na celu spowodowanie bólu lub dyskomfortu),

7. zaniedbaniu - rozumie się przez to brak zapewnienia podstawowych potrzeb dziecka lub brak ochrony dziecka przed narażeniem na niebezpieczeństwo,

8. przemocy seksualnej lub wykorzystywaniu seksualnym - rozumie się przez to angażowanie dziecka w aktywność seksualną przez osobę dorosłą,

9. przemocy emocjonalnej - rozumie się przez to każdy akt powodujący naruszenie godności osobistej dziecka, ukierunkowany na wyrządzenie krzywdy, tj. poniżanie, krytykowanie, upokarzanie lub ośmieszanie dziecka, brak odpowiedniego wsparcia i uwagi, powodujące obniżenie jego poczucia wartości.

10. danych osobowych dziecka - rozumie się przez to wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka.

Zasady rekrutacji

§ 4

1. 1. Proces rekrutacji personelu mającego styczność z dziećmi będzie przebiegał z uwzględnieniem przepisów dotyczących ochrony małoletnich.

   2. Podczas rekrutacji personelu brane będą pod uwagę w szczególności : wykształcenie kandydata, jego uprawnienia, kwalifikacje zawodowe, przebieg dotychczasowego zatrudnienia oraz stosunek do ochrony praw dzieci, zapewnienia im szacunku i bezpieczeństwa.

   3. Każdy kandydat na członka personelu MCM podlega weryfikacji w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym.

   4. Kandydat na członka personelu mający bezpośredni kontakt z dzieckiem ma obowiązek dostarczyć informacje z Krajowego Rejestru Karnego o niekaralności w zakresie przestępstw określonych w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu lub za odpowiadające tym przestępstwom czyny zabronione określone w przepisach prawa obcego.

Zasady zapewniające bezpieczne relacje między dzieckiem a personelem

§ 5

1. Podstawową zasadą czynności podejmowanych przez personel MCM kontaktach z małoletnimi jest działanie na rzecz ich dobra.

2. Personel MCM ma obowiązek :

• traktować małoletnich pacjentów z szacunkiem, okazywać im zrozumienie,

• respektować prawa małoletnich pacjentów,

• tłumaczyć dzieciom podejmowane wobec nich działania i procedury,

• dać możliwość wyrażania przez dziecko swojego zdania,

• zachować szczególną ostrożność w kontaktach z małoletnim, który doznał znęcania fizycznego, psychicznego lub wykorzystania seksualnego,

• uzyskać zgodę osoby uprawnionej na badanie małoletniego pacjenta, za wyjątkiem sytuacji nagłych,

• przeprowadzać badania dziecka w obecności jego przedstawiciela ustawowego lub opiekuna faktycznego, przy czym badanie małoletniego połączone z koniecznością rozebrania pacjenta, oglądania dotykania może nastąpić wyłącznie w sytuacjach mających uzasadnienie medyczne,

• zapewnić dziecku podczas badania intymność adekwatną do jego wieku, potrzeb i oczekiwań,

• zachować szczególny takt i umiar podczas badana okolic intymnych oraz tłumaczyć w sposób zrozumiały dla dziecka potrzebę wykonania takich badań i ich przebieg.

3. Kodeks bezpiecznych relacji Pacjent Dziecko – personel medyczny określony został w załączniku nr 1 do niniejszych Standardów.

Katalog zachowań zabronionych

§ 6

Personelowi MCM zabrania się :

1. • stosowania jakiejkolwiek formy lub postaci przemocy wobec małoletnich, wyśmiewania, poniżania czy krytykowania,

   • dotykania małoletnich w sposób, który mógłby zostać nieprawidłowo zinterpretowany lub który wykracza poza uzasadnioną potrzebę medyczną.

   • prezentowania małoletnim niedozwolonych treści,

   • kontaktowania się bezpośrednio z małoletnim z pominięciem jego przedstawiciela ustawowego,

   • nawiązywania kontaktów z małoletnim w innej niż przewidziana udzielaniem świadczeń zdrowotnych formie.

Rozpoznawanie i reagowanie na czynniki ryzyka oraz symptomy krzywdzenia dzieci

§ 7

1. 1. Personel MCM w ramach wykonywanych obowiązków ma obowiązek zwracania uwagi na czynniki ryzyka i symptomy krzywdzenia dzieci takie jak :

1. Czynniki ryzyka związane z dzieckiem, jego rodziną i środowiskiem tj. w szczególności :

• okoliczności narodzin – przedwczesne narodziny, niska masa urodzeniowa, urodzenie się mniej niż 18 miesięcy od poprzedniego porodu matki,

• wiek,

• niepełnosprawność, choroby przewlekłe, choroby psychiczne,

• samotne rodzicielstwo, niespokrewnieni dorośli, rodziny zastępcze, inne dzieci w placówkach opiekuńczo-wychowawczych,

• doświadczanie przemocy przez rodziców, przemoc wobec innych członków rodziny,

• uzależnienie rodziców, nieodpowiednie metody wychowawcze,

• izolacja społeczna, ubóstwo, przemoc, patologia w środowisku zamieszkania rodziny.

2. Czynniki ryzyka podczas udzielania świadczeń zdrowotnych tj. w szczególności :

• badanie dziecka, bez obecności innej osoby dorosłej – innego członka personelu lub rodzica lub opiekuna,

• niezwracanie uwagi na potrzeby dziecka np. wymuszanie ćwiczeń fizjoterapeutycznych, mimo wyraźnego sprzeciwu,

• używanie agresywnego języka, obrażanie innych członków personelu medycznego lub obrażanie rodzica/opiekuna,

• nieodpowiednie relacje dziecko-dorosły – nadużywanie pozycji autorytetu,

• dyskryminowanie i nierówne traktowanie

3. Symptomy krzywdzenia dzieci tj. w szczególności :

• Nadużycia fizyczne (np. zadrapania, ślady ugryzień, siniaki, oparzenia, nieleczone urazy, złamane kości, tendencje do samookaleczenia, próby ucieczki, agresja lub wycofanie, strach przed powrotem do domu, nieuzasadniony strach przed dorosłymi)

• Nadużycia emocjonalne (np. nagłe zaburzenia mowy, moczenie i brudzenie łóżka, oznaki samookaleczenia, słabe relacje z rówieśnikami, kołysanie, strach przed zmianami)

• Zaniedbywanie (np. głód, niewłaściwe lub nieodpowiednie ubranie, niedostateczna higiena, nieleczone choroby, zmęczenie, bezradność, niskie poczucie własnej wartości, kompulsywne kradzieże)

• Nadużycia seksualne (np. bolesność lub krwawienie z części intymnych, ból przy oddawaniu moczu, trudności w chodzeniu lub siedzeniu, anoreksja, bulimia, depresja, niska samoocena, strach przed ciemnością, niechęć do zbliżania się do kogokolwiek),

1. 2. Personel jest zobowiązany do monitorowania sytuacji i dobrostanu dziecka.

   3. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka personel podejmuje działania profilaktyczne.

   4. W przypadku identyfikacji symptomów krzywdzenia dziecka, personel podejmuje działania interwencyjne opisane w niniejszych Standardach.

Procedury podejmowania interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka

§ 8

Na potrzeby niniejszego dokumentu przyjęto następującą kwalifikację zagrożenia bezpieczeństwa dzieci:

1. popełniono przestępstwo na szkodę dziecka, np. wykorzystanie seksualne, znęcanie się nad dzieckiem;

2. doszło do innej formy krzywdzenia, niebędącej przestępstwem, takiej jak np. krzyk, kary fizyczne, poniżanie;

3. doszło do zaniedbania potrzeb życiowych dziecka (np. związanych z żywieniem, higieną czy zdrowiem).

§ 9

1. W każdym przypadku podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone należy zadbać o bezpieczeństwo dziecka i odseparować je od osoby podejrzewanej o krzywdzenie.

2. Członek personelu, który podejrzewa, że dziecko jest krzywdzone ma obowiązek sporządzenia notatki służbowej i przekazania jej Koordynatorowi do spraw Przeciwdziałania Przemocy.

3. W przypadku podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone, należy powiadomić opiekuna dziecka, a w sytuacji gdy osobą podejrzewaną o krzywdzenie jest opiekun dziecka, należy powiadomić niekrzywdzącego opiekuna.

4. W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka ze strony innego dziecka, należy powiadomić również opiekuna dziecka krzywdzącego.

5. Interwencja prowadzona jest przez Koordynatora do Spraw Przeciwdziałania Przemocy lub inną osobę wyznaczoną przez Zarząd, w zależności od sytuacji i potrzeby we współpracy z osobą dokonującą zgłoszenia, innymi osobami odpowiedzialnymi za wdrażanie, realizowanie, upowszechnianie i monitorowanie standardów ochrony dzieci, lub innymi osobami zatrudnionymi w podmiocie, np. psychologiem.

6. Wszystkie osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych powzięły informację o krzywdzeniu dziecka lub informacje z tym związane, są zobowiązane do zachowania poufności, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych.

7. Każde zgłoszenie podejrzenia krzywdzenia dziecka oraz przebieg każdej interwencji dokumentuje się poprzez sporządzenie karty interwencji.

§ 10

1. W przypadku podejrzenia, że życie dziecka jest zagrożone lub grozi mu ciężki uszczerbek na zdrowiu z uwagi na stosowanie wobec niego przemocy domowej należy niezwłocznie poinformować Policję, dzwoniąc pod numer 112. Poinformowania służb dokonuje członek personelu, który pierwszy powziął informację o zagrożeniu. Po zawiadomieniu służb członek personelu powiadamia Koordynatora do spraw Przeciwdziałania przemocy i wypełnia kartę interwencji.

2. W przypadku podejrzenia, że dziecko doświadcza przemocy z uszczerbkiem na zdrowiu, wykorzystywania seksualnego lub jego życie jest zagrożone, należy niezwłocznie poinformować Policję, dzwoniąc pod numer 112. Za poinformowanie służb jest odpowiedzialny członek Personelu, który jako pierwszy powziął informację o zdarzeniu. Po zawiadomieniu służb członek personelu powiadamia Koordynatora do spraw Przeciwdziałania przemocy i wypełnia kartę interwencji.

3. W przypadku podejrzenia, że opuszczenie przez dziecko Poradni w obecności rodzica lub opiekuna prawnego lub innej osoby bliskiej będzie mu zagrażało, należy uniemożliwić oddalenie się dziecka i zawiadomić Policję. Za poinformowanie służb jest odpowiedzialny członek Personelu, który jako pierwszy powziął informację o zdarzeniu. Po zawiadomieniu służb członek personelu powiadamia Koordynatora do spraw Przeciwdziałania przemocy i wypełnia kartę interwencji.

§ 11

1. W przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka należy sporządzić pisemne zawiadomienie do Prokuratury właściwej dla miejsca popełnienia przestępstwa, a w przypadku braku możliwości ustalenia miejsca popełnienia przestępstwa właściwej dla miejsca zamieszkania dziecka lub w przypadku braku możliwości ustalenia miejsca zamieszkania dziecka właściwej dla siedziby MCM.

2. Zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa powinno zawierać w szczególności :

1. • dane pokrzywdzonego – imię, nazwisko, adres zamieszkania, PESEL lub datę urodzenia,

   • dane potencjalnego sprawcy – imię, nazwisko, adres zamieszkania, o ile to możliwe PESEL, data urodzenia, relacja wobec dziecka (ojciec, matka)

   • szczegółowy opis zdarzenia (okoliczności, wyniki badania, opis obrażeń),

§ 12

1. W przypadku podejrzenia stosowania przemocy domowej lub zgłoszenia dokonanego przez świadka przemocy domowej, należy wszcząć procedurę „Niebieskie Karty”.

2. Osoba wszczynająca procedurę dokonuje wstępnej diagnozy sytuacji w związku z zaistnieniem uzasadnionego podejrzenia stosowania przemocy domowej i przeprowadza rozmowę z osobą doznającą przemocy domowej, a także, w miarę możliwości, z osobą stosującą przemoc. Następnie wypełnia formularz Niebieska Karta - A.

3. Niebieska Karta A zawiera m.in.:

• • dane osoby/osób doznających przemocy domowej,

  • dane osoby/osób stosujących przemoc,

  • tabelę z formami przemocy fizycznej, psychicznej, seksualnej, ekonomicznej, za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej i innymi niedopuszczalnymi zachowaniami, w której należy zaznaczyć formę zaistniałej przemocy w danej rodzinie,

  • informacje dotyczące uszkodzenia ciała,

  • dane dotyczące ewentualnej wcześniejszej realizacji procedury „Niebieskie Karty”,

  • dane świadków przemocy,

  • działania interwencyjne oraz dodatkowe informacje.

4. Po wypełnieniu Niebieskiej Karty – A, należy ją opatrzeć podpisem osoby dokonującej zgłoszenia i odesłać do Zespołu Interdyscyplinarnego właściwego dla miejsca zamieszkania osoby doświadczającej przemocy domowej.

5. Przesłanie Niebieskiej Karty powinno nastąpić w ciągu 7 dniu od dnia wszczęcia procedury.

6. Podczas spisywania Niebieskiej Karty formularza A, powinien być przekazany formularz Niebieska Karta B. Druk zawiera pouczenie o tym, czym jest przemoc w rodzinie, kto może być osobą doświadczającą przemocy w rodzinie, jakie istnieją formy przemocy, obowiązkach Policjanta w sytuacji stania się świadkiem przemocy, obowiązkach prokuratora, wskazuje zachowania zakazane.

§ 13

W przypadku, gdy :

1. doszło do zaniedbania potrzeb życiowych dziecka lub doszło do innego zagrożenia dobra dziecka ze strony rodziców lub opiekunów prawnych,

2. zauważone zachowanie narusza dobra dziecka, ale nie stanowi przemocy domowej lub jest trudne do zakwalifikowania,

należy wystąpić do sądu rodzinnego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania dziecka o wgląd w sytuację dziecka. Wniosek przygotowuje Koordynatora do spraw przeciwdziałania Przemocy na podstawie informacji uzyskanych od personelu.

§ 14

1. W przypadku zauważenia krzywdzenia dziecka przez personel medyczny, należy podjąć kroki interwencyjne zależne od zaistniałej sytuacji:

1. gdy zachowanie było jednorazowe i o niewielkiej intensywności wkroczenia w dobra dziecka należy przeprowadzić rozmowę dyscyplinującą z pracownikiem lub współpracownikiem,

2. gdy naruszenie dobra dziecka jest znaczne lub się powtarza, rekomenduje się rozwiązanie stosunku prawnego z osobą, która dopuściła się krzywdzenia.

2. W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka ze strony członka personelu należy niezwłocznie odsunąć tę osobę od wszelkich form kontaktu z dziećmi, aż do czasu wyjaśnienia sprawy.

3. W przypadku wszczęcia postępowania karnego przeciwko członkowi personelu w związku z popełnieniem przestępstwa przeciwko dziecku należy bezwzględnie i natychmiastowo odsunąć tę osobę od wszelkich form kontaktu z dziećmi, aż do czasu prawomocnego zakończenia postępowania.

4. Jeżeli zgłoszono krzywdzenie ze strony osoby wyznaczonej do prowadzenia interwencji, do przyjmowania zgłoszeń lub odpowiedzialnej za standardy ochrony dzieci, wówczas interwencja prowadzona jest przez kierownictwo podmiotu lub inną osobę wskazaną przez Zarząd.

§ 15

1. W przypadkach niejasnych lub wątpliwych osoba odpowiedzialna za interwencję konsultuje sprawę z co najmniej dwiema osobami z Personelu, w tym, jeśli ma taką możliwość z psychologiem. Osoba odpowiedzialna za prowadzenie interwencji może rozmawiać z osobami zaangażowanymi, w tym z dzieckiem, osobą podejrzewaną o krzywdzenie i świadkami.

2. W przypadku, gdy dziecko doznaje innej formy krzywdzenia ze strony innego dziecka należy wystąpić do sądu rodzinnego o wgląd w sytuację dziecka krzywdzącego.

3. Każdy przypadek podjęcia interwencji podlega zgłoszeniu i odnotowaniu w rejestrze.

§ 16

Po podjęciu właściwych dla zdarzenia interwencji opisanych powyżej dalsze kroki postępowania są podejmowane przez uprawnione organy (sąd, Policję, prokuraturę, OPS).

§ 17

1. Każda osoba podejrzewająca krzywdzenie dziecka raportuje ten fakt Koordynatorowi do spraw Przeciwdziałania Przemocy.

2. Za prowadzenie interwencji odpowiada Koordynator do spraw Przeciwdziałania Przemocy.

3. Objawy krzywdzenia dziecka należy opisać w dokumentacji medycznej i zgłosić fakt stosowania przemocy wobec dziecka, korzystając z Karty Interwencji Koordynatorowi do spraw Przeciwdziałania Przemocy.

4. Wzór karty interwencji określony został w załączniku nr 2 do niniejszych Standardów.

5. Koordynator do spraw Przeciwdziałania Przemocy prowadzi rejestr interwencji.

6. Rejestr interwencji zawiera w szczególności :

• datę podjęcia interwencji,

• nazwę komórki organizacyjnej, w której interwencja była podjęta,

• wskazanie, kim jest dla dziecka osoba krzywdząca,

• rodzaj podjętej interwencji (zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, wniosek o wgląd w sytuację rodziny, wszczęcie procedury Niebieskie Karty),

• miejsce na uwagi

7. Wzór rejestru interwencji określony został w załączniku nr 3 do niniejszych Standardów.

Skrócony schemat postępowania w wypadku ustalenia zagrożenia dobra dziecka

§ 18
 

Procedura postępowania w przypadku podejrzenia, że na terenie placówki znajduje się rodzic/opiekun prawny pod wpływem alkoholu lub środków odurzających

§ 19

W przypadku stwierdzenia podejrzenia, że na terenie placówki znajduje się rodzic/opiekun prawny pod wpływem alkoholu lub środków odurzających Pracownik :

1. powiadamia o swoich przypuszczeniach Koordynatora do spraw Przeciwdziałania Przemocy,

2. podejmuje czynności celem odizolowania rodzica/opiekuna prawnego od reszty osób w placówce,

3. gdy rodzic/opiekun prawny jest agresywny, bądź swoim zachowaniem zagraża życiu lub zdrowiu innych osób pracownik zawiadamia Policję,

4. nawiązuje kontakt z inną osobą uprawnioną do opieki nad dzieckiem, W przypadku braku takiej osoby – informuje Policję i postępuje zgodnie ze wskazaniem funkcjonariuszy. Dziecko nie może zostać wydane osobie podejrzanej o spożycie alkoholu lub innej substancji psychoaktywnej.

Krzywdzenie ze strony personelu podmiotu medycznego

§ 20

W przypadku zauważenia krzywdzenia dziecka przez personel medyczny, należy podjąć kroki interwencyjne zależne od zaistniałej sytuacji:

• gdy zachowanie było jednorazowe i o niewielkiej intensywności wkroczenia w dobra dziecka należy przeprowadzić rozmowę dyscyplinującą z pracownikiem lub współpracownikiem,

• gdy naruszenie dobra dziecka jest znaczne lub się powtarza, rekomenduje się rozwiązanie stosunku prawnego z osobą, która dopuściła się krzywdzenia.

Zasady ochrony danych osobowych

§ 21

1. MCM zapewnia standardy ochrony danych osobowych dzieci zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

2. MCM uznając prawo dziecka do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewnia ochronę wizerunku dziecka.

3. Personelowi MCM nie wolno umożliwiać przedstawicielom mediów lub innym osobom utrwalania wizerunku dziecka (filmowanie, fotografowanie, nagrywanie głosu dziecka) na terenie Miejskiego Centrum Medycznego SP. z o. o. w Libiążu bez pisemnej zgody opiekuna dziecka.

4. W celu uzyskania zgody, o której mowa powyżej, personel MCM może skontaktować się z opiekunem dziecka i ustalić procedurę uzyskania zgody. Niedopuszczalne jest podanie przedstawicielowi mediów danych kontaktowych do opiekuna dziecka – bez wiedzy i zgody tego opiekuna.

5. Jeżeli wizerunek dziecka stanowi jedynie szczegół całości, takiej jak: zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza, zgoda opiekuna na utrwalanie wizerunku dziecka nie jest wymagana.

Zasady bezpiecznego korzystania z internetu i mediów elektronicznych

§ 22

1. Infrastruktura sieciowa MCM nie umożliwia pacjentom dostępu do Internetu.

2. Pacjent ma prawo korzystać na terenie MCM z telefonu komórkowego oraz innych urządzeń elektronicznych za zgodą rodziców lub opiekunów prawnych, o ile korzystanie z ww. urządzeń nie zakłóca spokoju innych Pacjentów oraz korzystanie z ww. urządzeń nie wpływa negatywnie na proces diagnostyczno-terapeutyczny.

3. Pacjenci posiadają telefony komórkowe oraz inny sprzęt elektroniczny na własną odpowiedzialność i za zgodą rodziców lub opiekunów prawnych.

Zakres kompetencji osoby odpowiedzialnej za realizację Standardów

§ 23

1. Osobą odpowiedzialną za realizację Standardów jest Koordynator do spraw Przeciwdziałania Przemocy.

2. Do obowiązków Koordynatora do spraw Przeciwdziałania Przemocy należy:

1. dbałość o udostępnienie standardów ochrony dzieci na stronie internetowej podmiotu oraz na jego terenie;

2. przygotowanie personelu podmiotu do stosowania standardów przed przystąpieniem do pracy albo po dokonaniu zmian w tych standardach;

3. prowadzenie ewidencji członków personelu podmiotu, którzy zapoznali się ze standardami ochrony dzieci przed przystąpieniem do pracy albo po dokonaniu zmian w standardach;

4. przegląd standardów ochrony dzieci w porozumieniu i współpracy z Zarządem i personelem podmiotu,

5. regularne monitorowanie znajomości i przestrzegania przez personel przyjętych standardów

6. sprawdzanie i ocena skuteczności obowiązujących wytycznych i procedur,

7. proponowanie zamian w standardach mających na celu skuteczną ochronę dzieci przed krzywdzeniem,

8. organizowanie cyklicznych szkoleń w zakresie obowiązujących standardów,

9. współpraca z pozostałymi osobami odpowiedzialnymi za wdrażanie, realizowanie, upowszechnianie i monitorowanie standardów ochrony dzieci w podmiocie.

Monitoring

§ 24

1. Realizacja niniejszych Standardów w MCM jest regularnie monitorowana

2. Koordynator do spraw Przeciwdziałania Przemocy :

1. regularnie monitoruje znajomość i przestrzeganie przez personel podmiotu przyjętych standardów ochrony dzieci,

2. sprawdza i ocenia skuteczność obowiązujących wytycznych i procedur,

3. prowadzi rejestr naruszeń standardów i reaguje na nie,

4. proponuje zmiany w standardach mające na celu skuteczną ochronę dzieci przed krzywdzeniem,

5. organizuje dla personelu MCM cykliczne szkolenia w zakresie obowiązujących standardów, nie rzadziej niż raz na dwa lata, a także po każdej zmianie ich treści,

3. Raz na dwa lata Koordynator do spraw Przeciwdziałania Przemocy przeprowadza ankietę monitorującą znajomość i przestrzeganie Standardów. W ankiecie personel może proponować zmiany standardów oraz wskazywać naruszenia. Ankieta stanowi podstawę do sporządzenia raportu z monitoringu.

4. Po otrzymaniu raportu Zarząd MCM w miarę potrzeb wprowadza niezbędne zmiany w standardach i ogłasza personelowi nowe brzmienie Standardów.

§ 25

Wejście w życie polityki oraz informowanie

1. Niniejsze standardy wchodzą w życie z dniem 14.08.2024r.

2. Podanie do wiadomości Standardów następuje w sposób dostępny dla personelu, w szczególności poprzez umieszczenie na stronie internetowej. Treść standardów jest dostępna w formie papierowej w Sekretariacie Zarządu oraz w formie elektronicznej na stronie internetowej MCM - www.mcm-libiaz.pl

3. Za udostępnienie aktualnej wersji niniejszych Standardów odpowiada Koordynator do spraw Przeciwdziałania Przemocy.

4. Personel potwierdza zapoznanie się z treścią Standardów własnoręcznym podpisem.

5. Załącznik nr 4 do niniejszego dokumentu stanowią Standardy ochrony małoletnich w wersji zrozumiałej dla dzieci.

6. Załącznik nr 5 do niniejszego dokumentu stanowi Kodeks bezpiecznych relacji Pacjent Dziecko – personel medyczny w wersji zrozumiałej dla dzieci

KODEKS BEZPIECZNYCH RELACJI PACJENT (DZIECKO) – PERSONEL MEDYCZNY

STANDARDY OCHRONY MAŁOLETNICH (WERSJA DLA DZIECI)

KODEKS BEZPIECZNYCH RELACJI PACJENT (DZIECKO) – PERSONEL MEDYCZNY (WERSJA DLA DZIECI)